از کاشت تا برداشت بامیه

از کاشت تا برداشت بامیه 

گیاه شناسی 

بامیه گیاهی یک ساله و علفی است که از خانواده پنیرکیان می باشد. ساقه این گیاه در ابتدا علفی می باشد ولی به تدریج چوبی می شود و بسته به ارقام مختلف به ارتفاع ۱ تا ۸ متر می رسد. این گیاه یک ساله دارای برگ های پنجه ای و دندانه دار است که روی آن به وسیله کرک پوشیده شده است.

نیازهای محیطی  

آب وهوا 

بامیه سبزی معروفی است که در مناطقی که آب و هوای گرم و نیمه گرمسیری دارند کاشته می شود. دمای مناسب برای رشد این گیاه ۳۲- ۲۴ درجه سانتی گراد است. این گیاه به سرما مقاومت زیادی از خود نشان نمی دهد و کمترین دمایی که می تواند تحمل کند ۱۸ درجه سانتی گراد است و اگر دمای محیط کمتر از ۲۱ درجه باشد احتمال ابتلا و گسترش  پوسیدگی بذر و بیماری بوته میری بیشتر می شود. 

خاک و نور 

این گیاه در انواعی از خاک های شنی تا لومی متوسط با زهکشی خوب رشد می کند. خاک باید از نظر مواد آلی غنی باشد و  PH آن اسیدی باشد هم چنین بامیه برای بهترین عملکرد به ۸ ساعت نور در روز احتیاج دارد. 

آماده سازی زمین و کاشت 

ابتدا در فصل پائیز و ابتدای بهار زمین  باید شخم زده شود این کار باعث می شود کلوخ و سنگریزه ها از بین برود و بافت خاک یک دست شود توصیه می شود قبل از شخم عمیق کود دامی به اندازه ۲۰ تن در هکتار به خاک داده شود تا نیاز تغذیه ای خاک برطرف شود . 

بامیه به دو روش کشت مستقیم و نشاء کاری کاشته می شود اما در بیشتر مناطق به صورت کشت مستقیم دانه ها را در زمین اصلی می کارند. قبل از کاشت، دانه ها باید با نوعی قارچ کش ضدعفونی شوند هم چنین به دلیل ضخیم بودن پوسته بذر باید قبل از کاشت دانه ها خیسانده شود تا آماده جوانه زنی شوند .معمولا این بذرها در ردیف هایی به فاصله ی ۴۵-۲۵ سانتی متر و در عمق ۲.۵ سانتی متری خاک کاشته می شود که برای هر هکتار ۴.۵ کیلوگرم بذر کافی است.

داشت

سله شکنی، آبیاری و مبارزه با علف های هرز از کارهای اصلی بعد از کاشت بامیه هستند  اگر شرایط محیطی برای رشد این گیاه مساعد باشد ارتفاع آن به بیش از ۲ متر می رسد. 

آبیاری : بامیه برای رشد به آب فراوان و عمیق نیاز دارد .این گیاه باید هر ۱۰ روز یک بار آبیاری شود از طرفی آبیاری بیش از حد باعث افزایش رشد رویشی یا خشک شدن گیاه می شود . 

مبارزه با علف های هرز : قبل از کاشت علف های هرز  با شخم زنی عمیق از بین می روند هم‌ چنین زمانی که نشاهای بامیه در خاک کاشته شود اطراف آن را با لایه ای از مالچ سنگین می پوشانند این کار باعث می شود که علف های هرز در بستر کاشت تولید نشود . 

کوددهی : قبل از کاشت باید میزان موادغذایی خاک بررسی شود و طبق نیاز به گیاه کود داده شود از آن جایی که بامیه به مواد مغذیی بسیاری برای رشد نیاز دارد توصیه می شود در طی تولید محصول سه بار بامیه ها را با پس از تنک کردن نشا ، بعد از رشد اولین غلاف و  اواسط فصل رشد با کمپوست بپوشانید . 

کنترل آفات و بیماری ها

- پوسیدگی زغالی : علائم این بیماری شامل تغییر رنگ ساقه، فساد و برفک روی آن می باشد که با گسترش آن برگ گیاه پرمژده می شود و می افتد که با آبیاری مناسب و تناوب محصول با گیاه غیر میزبان می توان از این بیماری جلوگیری کرد . 

- پژمردگی فوزاریومی :قارچ این بیماری از طریق بذر آلوده ، تجهیزات آلوده و خاک آلوده منتقل می شود که باعث پژمردگی و کلروز برگ می شود این پژمردگی معمولا تدریجی اتفاق می افتد و در دمای گرم تشدید می شود برای مبارزه با این بیماری کافی است که بهداشت شرایط کشت رعایت شود. 

- سفیدک پودری : پوشش سفید پودری روی برگ که در صورت گسترش کل گیاه را می پوشاند  و اگر شدت آلودگی زیاد باشد برگ ها به سمت بالا جمع می شود و از بین می رود .

برداشت 

برداشت باید زمانی انجام شود که غلاف ها ترد هستند که معمولا تا دو ماه پس از کاشت این کار انجام می شود به طور کلی ۴ تا ۶ روز پس از گلدهی زمانی که طول غلاف ها ۵ تا ۸ سانتی متر است برداشت به صورت تدریجی ۲ تا ۳ مرتبه در هفته انجام می شود .