از کاشت تا برداشت کرفس

از کاشت تا برداشت کرفس

کرفس گیاهی دو ساله است که نام علمی آن Apium graveolens است و در خانواده چتریان می باشد که عموما به صورت یک ساله پرورش داده می شود. این گیاه بومی نواحی مدیترانه می باشد به همین علت در آب و هوای معتدل بهترین رشد را دارد. 

نیازهای محیطی  

- آب و هوا : کرفس برای رشد به فصل خنک و طولانی نیاز دارد که این زمان بین ۱۳۰ تا ۱۴۰ روز می باشد البته طول دوره رشد در بعضی از ارقام آن ۸۵ روز می باشد. این گیاه مقاومت زیادی در برابر گرما ندارد به همین علت در برابر گرمای زیاد محیط ساقه ها خشبی می شود و تردی خود را از دست می دهد هم چنین گیاه وارد فاز زایشی می شود. 

در مناطق معتدله کرفس در بهار کشت می شود این در صورتی است که در مناطق گرم کشت در اواخر فصل تابستان انجام می شود در نتیجه بهترین دما برای رشد مناسب کرفس بین ۱۶ تا ۲۵ درجه سانتی گراد است. 

- خاک :ارقام کرفس در خاک های کمی اسیدی رشد می کنند بنابراین خاک با بافت لومی، لومی - رسی، شنی - رسی برای کشت این گیاه مناسب است .

آماده سازی خاک و کاشت  

خاک کرفس قبل از کاشت باید شخم عمیق زده شود این کار باعث می شود که کلوخه ها خرد شود و خاک یک دست شود و کمپوست یا کود پوسیده حیوانی برای غنی سازی به خاک اضافه شود. 

کشت بذر کرفس از اوایل اسفند تا اواسط فروردین ماه در خزانه انجام می گیرد. بذرهای این گیاه خیلی ریز هستند به همین علت به صورت مستقیم در زمین اصلی کاشته نمی شود. بعد از کاشت بذر در خزانه اول باید مرحله مراقبت و آبیاری به خوبی طی شود تا بوته های کرفس 4 برگی شود و به خزانه دوم منتقل شود سپس در اواخر اردیبهشت و خرداد ماه نشاء کرفس به زمین اصلی منتقل می شود و در ردیف های دو تایی به فاصله ۶۰ تا ۱۰۰ سانتی متر از هم کاشته می شود. 

مراقبت های پس از کاشت  

 آبیاری : کرفس به آب زیادی برای رشد نیاز دارد در واقع خاک اطراف گیاه همیشه باید سیراب و مرطوب باشد و اگر گیاه دچار تنش آبی شود ساقه ها توخالی، خشک و ضخیم می شوند و طعم تلخ و تندی را می گیرد. هم چنین برای حفظ رطوبت گیاه می توان از مالچ و کمپوست استفاده کرد. 

 کوددهی : به طور کلی کرفس برای رشد و محصول دهی خوب به همه عناصر کم مصرف و پرمصرف نیاز دارد که این کار هر ۲ الی ۴ هفته یک بار در منطقه کاشت کرفس انجام ‌می شود  

کنترل علف های هرز :منطقه کاشت باید عاری از هر گونه علف های هرز باشد که با استفاده از مالچ می‌توان آن ها را کاهش داد.

کنترل آفات و بیماری ها  

- شته ها :یک حشره کوچک و نرم است که از جوانه ها، گل ها، برگ ها، میوه و ساقه های گیاهان تغذیه می کند. شته ها یکی از آفات اصلی کرفس به شمار می رود که به وسیله دشمنان طبیعی از بین می روند . 

-تریپس ها : حشرات بسیار ریزی هستند که از مایعات کرفس تغذیه می کنند و باعث لکه و نقاط سیاه و سفید روی برگ ها می شود برای نابودی آن ها می توان از حشره کش ها و آفت کش ها استفاده کرد. 

- پروانه برگ خوار کرفس : لاروهای این پروانه باعث ایجاد سوراخ در برگ‌ها می شود که با استفاده از حشره کش ها می توان آن ها را نابود کرد. 

-ساقه قهوه ای کرفس : عامل این بیماری باعث ظهور نقاط قهوه ای در برگ ها می شود که با رعایت فاصله کشت و کاهش استفاده از کودهای نیتروژن می توان آن را از بین برد .

- سفیدک دروغی : باعث ایجاد لکه های زرد روی برگ ها می شود که در نهایت گیاه را ضعیف می کند هم چنین با استفاده از قارچ کش ها می توان با آن مبارزه کرد. 

- پوسیدگی نرم : این بیماری از حمله ۳ نوع باکتری ایجاد می شود که پایه گیاه را تضعیف می کند که با رعایت نکات بهداشتی در کشت می توان از ظهور آن جلوگیری کرد. 

- بوته میری : این بیماری باعث از بین رفتن دانه های کرفس می شود که با رعایت نکات بهداشتی و آبیاری مناسب و فاصله مناسب بین بذرها می توان آن را کنترل کرد.

برداشت 

به طور کلی کرفس در ماه پایانی دوره رشد قابل برداشت است .بسته به نوع رقم و واریته گیاه ۸۵ تا ۱۰۰ روز پس از کاشت می‌توان آن را برداشت کرد در واقع زمانی که رنگ ساقه ها تیره تر شود و قطر آن تغییر کند گیاه آماده برداشت است.

ارزش تغذیه ای 

از آن جایی که کرفس حاوی ۹۵٪ آب است به همین دلیل یک گیاه کم کالری محسوب می شود. از جمله ویتامین ها و مواد معدنی موجود در کرفس می توان به ویتامین B6,C,K ، پتاسیم و فولات اشاره کرد از آن جایی که کرفس منبع مناسبی از فیبر است به کسانی که دنبال کاهش وزن هستند توصیه می شود که از این گیاه استفاده کنند.