کاشت، داشت و برداشت تره فرنگی

کاشت، داشت و برداشت تره فرنگی

گیاه شناسی

تره فرنگی گیاهی دو ساله است و یکی از اعضای خانواده لیلیاسه می باشد ولی‌ معمولا به صورت یک ساله رشد می کنند. برگ های این گیاه سبز و پهن هستند و بر خلاف پیاز غده تولید نمی کند.

نیازهای زیستی

خاک‌ : این گیاه برای رشد به یک خاک غنی و حاصلخیز با زهکشی مناسب نیاز دارد.PH مناسب خاک برای کشت تره فرنگی بین ۶ تا ۷ است پس خاک های لومی - شنی برای پرورش این گیاه مناسب هستند.

آب و هوا : تره فرنگی در هر آب‌و‌هوایی قابل کشت است ولی از آن جایی که محصول فصل خنک است در هوا با دمای 12-2۲ درجه سانتی گراد بهترین رشد را دارد.

 هم چنین این گیاه مقاومتی خوبی دربرابر سرما دارد و بعضی از ارقام آن می تواند تا ۱۰- درجه سانتی گراد را تحمل کند. ارقام این گیاه را باید قبل از گرم شدن هوا و یخ بندان برداشت کرد در غیر این صورت بعد از گذراندن یخ بندان با گرم شدن هوا گیاه به بوتلینگ و گل دهی می رود.

نور : تره فرنگی روزانه به حداقل ۸ ساعت نور خورشید نیاز دارد.

کاشت

تره فرنگی از طریق کاشت بذر در زمین اصلی و نشاکاری کشت می شود.

در نشاکاری، بذرها درعمق5/1 سانتی متر سینی نشا کاشته می شود و سطح آن با خاک پوشانده می شود و بعد از ۵ تا ۱۲ روز جوانه می زنند زمانیکه ارتفاع نشاها به ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر رسید به زمین اصلی منتقل می کنند و در شیارهایی به عمق 5/2سانتی متر به صورت خطی کاشته می شود. باید توجه شود که فاصله گیاهچه ها روی ردیف ها ۱۵ سانتی متر و بین ردیف ها ۳۰ سانتی متر باشد .

داشت

آبیاری : بعد از کاشت گیاهچه در زمین بلافاصله باید آبیاری انجام شود و همیشه خاک مرطوب باشد.گیاهانی مثل تره فرنگی و پیاز به علت داشتن سیستم ریشه ای کم عمق به آبیاری مکرر و هفته ای نیاز دارند. ارقام  مختلف این گیاه یک دوره رشد طولانی ۹۰ تا ۱۵۰ روزه ای را طی می کنند. هم چنین باید توجه داشت هنگام نزدیکی گیاه به بلوغ آبیاری قطع شود.

کوددهی:قبل از کشت پائیزه باید ۲۵ تا ۳۰ تن کود دامی کاملا پوسیده به خاک تزریق شود تا مواد آلی آن افزایش یابد. هم چنین در کشت بهاره یک هفته قبل از کاشت باید به میزان ۲۰۰ کیلوگرم کود فسفاته و ازته به خاک اضافه شود. در طول دوره رشد از کود سرک استفاده می شود.

کنترل آفات و امراض

- کرم پیاز: مگس های ریز به رنگ قهوه ای خاکستری هستندکه از ریشه و برگ های گیاه تغدیه می کنند و باعث بازدارندگی رشد و پژمردگی گیاه می شوند. از طریق تناوب زراعی و رعایت مسائل بهداشتی می توان از بروز این آفت جلوگیری کرد.

-تریپس: حشرات بالدار کوچکی هستند که از شیره گیاه تغذیه می کنند و باعث نقاط زرد یا سیاه رنگ روی گیاه می شود از دیگر علائم این آفت تغییر رنگ برگ و پیچ و تاب خوردگی آن است این آفت در شرایط گرم و خشک رشد بیشتری می کند که با استفاده از حشره کش ها می توان تریپس ها را نابود و کنترل کرد.

- مگس مینوز برگ: این مگس های تیره رنگ باعث لکه های سفید روی برگ ها و تغییر حالت در آن ها می شود که از طریق کنترل شیمیایی طبیعی می توان با آن ها مبارزه کرد.

- بوته میری: یک قارچ خاک زاد است که باعث پوسیدگی ساقه و ریشه گیاه می شود و در نهایت مرگ گیاه می شوند. ممکن است نهال های آلوده در ظاهر رشد خوبی داشته باشند ولی بعد از مدتی پژمرده‌ می شوند و می میرند. ظهور این بیماری در خاک مرطوب، خیس و فاقد زهکشی مناسب بیشتر است .برای جلوگیری از این بیماری کافی است بذرها عاری از بیماری باشند و قبل از کاشت ضدعفونی شوند.

- سفیدک دروغی: از علائم این بیماری ظهور توده های قارچی در قسمت زیرین برگ، سقوط نوک برگ و ضایعات بزرگ و قهوه ای رنگ روی آن است.جهت پیشگیری باید از کاشت بذرهای آلوده خودداری شود، خاک دارای زهکشی مناسب باشد، بقایای آلوده مزرعه نابود شود و تناوب زراعی رعایت شود.

برداشت

بسته به زمان کشت و رقم تره فرنگی بین ۵۰ تا ۱۵۰ روز بعد از کاشت عملیات برداشت انجام می شود. در اکثر ارقام تره فرنگی زمانی که قطر ساقه به5/2 سانتی متر برسد گیاه برداشت می شود با این وجود ارقام زودرس قبل از گرمای تابستان و ارقام دیررس قبل از اولین یخ‌بندان آماده برداشت هستند هم چنین ارقام مقاوم تر می‌توانند بیشتر در خاک بمانند و درصورت نیاز به محصول برداشت شوند.