کشت موسیر

 کشت موسیر

گیاه شناسی

گیاهی چند ساله، پیازدار و از خانواده ی زنبقیان که ارتفاع آن به ۵۰ تا ۶۰ سانتی متر می رسد که از توپر شدن ساقه ی زیر زمینی پیاز آن به وجود می آید. ریشه های افشان آن کار جذب آب و  موادغذایی را انجام می دهند. برگ های موسیر باریک، دراز، توخالی و سبز رنگ می باشد و گل های آن به رنگ صورتی مایل به بنفش است که دانه های آن به رنگ سیاه می باشد. این گیاه دارای دو ترکیب گوگردی است که باعث اسانس در آن می شود هم چنین حاوی کلسیم، پتاسیم، آهن، ویتامین‌سی، پروتئین، فیبر رژیمی و اسید فولیک است.

این گیاه در مناطق های مرتفع با آب و هوای سرد و نیمه سرد کشت می شود که مقاوم به خشکی و کم آبی نیز می باشد.

کاشت

مناسب خاک برای کاشت موسیر، خاک سبک ولی غنی از مواد غذایی با زهکشی مناسب است.

قبل از کاشت زمین باید آماده سازی شود برای این منظور در پاییز قبل از کشت ۳۰ تا ۵۰ تن در هکتار باید کود دامی پوسیده به خاک اضافه شود. هم چنین برای جلوگیری از نابودی پیازها باید ۳۰۰ کیلو کود فسفاته و ۲۰۰ کیلو پتاس به خاک اضافه شود هم چنین برای عملکرد بهتر باید حداکثر ۳۰۰ کیلو کود ازته را به صورت سرک به خاک اضافه کنیم . بعد از غنی سازی خاک با دیسک زمین شخم زده می شود این کار باعث خرد شدن کلوخه ها و ادغام خاک و کود می شود.

برای کشت موسیر هم می توان از پیاز و هم از بذر استفاده نمود در صورت استفاده از بذر باید آن را به وسیله ی قارچ کش ضدعفونی نمود. برای هر هکتار موسیر به سه تن پیاز لازم است که مناسب ترین زمان و سایز پیاز موسیر آبان و مهر و گردویی کوچک می باشد.

موسیر به دو روش کشت می شود

- ردیف ( جوی و پشته )

در مصرف آب صرفه جویی می شود و عملیات داشت مانند وجین علف های هرز راحت تر خواهد بود.

- کرتی به صورت خطی

کشت پیازها  باید بین ردیف های کشت ۳۰ سانتی متر و روی خطوط کشت ۱۵ سانتی متر باشد.

داشت

 آبیاری

موسیر گیاهی کم آب و مقاوم به خشکی می باشد، نیاز آبی آن ۳۵۰۰ متر مکعب در سال برای هر هکتار زمین است. اولین نوبت آبیاری بلافاصله پس از کاشت انجام می شود که بعد از آن پیازها در قسمت قاعده شروع به ریشه دادن می کند و به تدریج علف های هرز رشد می کند که باید عملیات وجین انجام شود. دومین نوبت آبیاری پس از گذر سرما در بهار شروع می شود  و هر ۱۵ تا ۲۰ روز یک بار تا زرد شدن برگ ها باید انجام شود و بعد از ظهور رنگ زرد باید این فرآیند قطع شود.

 کوددهی : در هنگام شروع رشد رویشی موسیر در اواخر زمستان و ترجیحا در اوایل بهار همراه هر نوبت آبیاری ۱۰۰ کیلو کود ازته به صورت سرک به گیاه داده می شود .

 مبارزه با آفات و امراض : مهم ترین آفت موسیر کرم های مفتولی است که یک نوع آن از وسط بوته وارد گیاه می شود و خسارت می زند و نوع دیگر آن در داخل خاک به ریشه پیاز آسیب می زند.

برداشت

سال اول معمولا پیازها برداشت نمی شوند از سال دوم به بعد پیازها تکثیر و آماده برداشت می شوند. این عملیات با دست انجام می شود و پیازها کوچک در زمین باقی گذاشته می شود تا حیات آن ها در سال های بعد ادامه پیدا کند ‌پیازها را پس از برداشت ورقه ورقه می کنیم تا خشک شود .

خواص موسیر

- خاصیت آنتی اکسیدانی

مهم ترین خاصیت موسیر وجود مقادیر زیادی ترکیبات آنتی اکسیدانی است. در موسیر زمانی این ترکیبات آزاد می شود که برش و یا له شوند. این ماده خطر بروز جهش های سلولی و انواع سرطان از جمله معده، روده بزرگ، دهان و ...کاهش می دهد.

-کاهش کلسترول و کمک به سلامت قلب

-کاهش فشار خون

-کنترل دیابت

-آرامش اعصاب

-خواص ضد میکروبی

هم چنین از جمله مضرات موسیر افزایش حرارت بدن و عطش است که منجر به سردرد می شود.